ضریب نرمی
ضریب نرمی معین نمی تواند معرف تعداد نامحدودی از توزیع اندازه‌های کاملا متفاوت و یا منحنی‌های دانه بندی گوناگون باشد، بنابراین ضریب نرمی را نمی توان به تنهایی بعنوان توصیف دانه بندی سنگدانه‌ها بکار برد، اما جهت سنجش تغییرات جزیی در سنگدانه‌هایی که از یک منبع تولید می‌شوند با ارزش است.
با شناخت ضریب نرمی می‌توان برای تعیین میزان شن لازم در طراحی مخلوط بتن استفاده کرد و با افزایش آن، مقدار شن لازم را کاهش داد.
تجربه نشان داده است که ماسه بسیار ریزدانه و ماسه بسیار درشت دانه مناسب بتن نمی باشد زیرا اولی با صرفه نیست و دومی مخلوطی می‌سازد که دارای کارایی نبوده و سطح بتن زبر در می‌آید در بتنهای کم سیمان و یا بتنهایی که شن آنها ریز است از نظر کارپذیری (کارایی) بتن، دانه بندی مصالح ریزدانه را چنان باید انتخاب کرد که درصد مواد رد شده از الک با حداکثر پیشنهادی آئین نامه بخواند (حد پائین محدوده استاندارد) و در بتنهای پر سیمان و یا بتنهایی با شن درشت دانه از نظر صرفه جویی در مصرف سیمان حدود بالای دانه بندی استاندارد برای ریزدانه مطلوب می‌باشد.
