وصله تیر

وصله تیر

در اجرای تیرها و یا شاهتیرها به دلایلی باید جهت اتصال قطعات از وصله استفاده نمود که مهمترین آن ها عبارتند از :

1. طول استاندارد پروفیل کافی نباشد.
2. تغییر اندازه تیرآهن یا پروفیل لازم باشد.
3. کاهش ضایعات تیرآهن ضروری باشد.

وصله کردن تیرها به ۳ روش ۴ ورقی، ۳ ورقی و روش مستقیم (روش Z)انجام می شود. وصله تیرها به صورت مستقیم و بدون استفاده از ورق های تحتانی و فوقانی بیشتر، در مواردی که ملاحظات معماری اجازه استفاده از ورق های تحتانی و فوقانی را نمی دهد، قابل استفاده است.

جزئیات اجرایی وصله تیرها :

ابتدا در محل مناسب، دو تیرآهن (پروفیل) در امتداد یکدیگر به صورت ریسمانی قرار گرفته و برای جوشکاری کامل بین دو تیرآهن، در هر یک از پروفیل ها درز یا پاسخ مناسب ایجاد می شود؛ سپس جوشکاری با نفوذ لازم انجام می شود و پس از آن سطح جوش سنگ زنی شده و بلافاصله با ورق درز پوشانده شده و اطراف آن جوش دور تا دور داده می شود. اندازه وصله اتصال و طول جوش مورد نیاز باید محاسبه شود.

بهترین محل ورق برای وصله کردن، ناحیه نقطه عطف لنگر خمشی و تنش برشی است (که مقادیر این نیروها کمینه می باشد) و باید از اتصال ورق در ناحیه برش (نزدیک تکیه گاه) و لنگر حداکثر (وسط دهانه) پرهیز کرد. باید علاوه بر جان تیرآهن (پروفیل) بال ها را به نحو مطلوب با ورق اتصال جوشکاری کرد. چنانچه ورق تقویتی از بال تیر عریض تر باشد، جوش اتصال به بال باید در انتها قطع شده و به صورت قلاب در نیاید.

در صورت اجرای روش وصله مستقیم ترتیب جوشکاری، به شرح زیر می باشد :

1. برشکاری مطابق ابعاد نقشه
2. مونتاژ ریسمانی دو سر تیر
3. جوشکاری درز جان و پشت درز بال
4. مونتاژ ورق وصله جان
5. سنگ زنی درز جوش بال از روی بال و آماده سازی لبه جهت جوش نفوذی
6. جوشکاری درز جوش بال
7. جوشکاری دور تا دور ورق وصله جان

بیشتر بدانیم:

1. فرم ها و چک لیست هاي ضروري براي مهندسین ناظر ،طراح و مجری
2. محاسبات سرانگشتی ویژه مهندسین عمران
3. مشاوره مهندس ناظر