از جمله مسایل بسیار ساده‌ای که مهندسان برق با آن روبرو هستند محاسبه اندازه کابل است. بـدون توجـه بـه انـدازه وسـیله محافظ کابل، دو عامل شدت جریان در شرایط محیطی و افت ولتاژ مجاز معمول‌ترین عوامل موثر در این زمینه می باشد. عامل مهـم دیگـر هماهنگی کلید محافظ یا فیوز با اندازه کابل است.
۱- استفاده از لوله های خودسوز به جای لوله غیر خودسوز (معروف به نسوز) از اشتباهات مرسوم در اجرای تاسیسات برقی ساختمان است.
۲- عدم رعایت رنگ سیم نول (آبی) و ارت (سبز و زرد راه راه).
۳- عدم رعایت ارتفاع پریزها (لباس شویی حداقل شصت سانتی متر با فاصله سی سانتی متر از خروجی آب)
۴- پریزهای مسکونی باید درپوش ایمنی یا پرده محافظ کودک داشته باشد که مشاهده می شود صدها پریز بدون محافظ نصب شده.
۵- سرسیم نصب نشده و سیم های افشان زیر پیچ ترمینال زخمی و لهیده شده (یا به جای سرسیم، سیم های افشان لحیم کاری یکپارچه شوند)
۶- فاصله حداقل صدوبیست سانتی متر چراغ از دوش حمام رعایت نشده.
۷- بین کنتور تا تابلو برق واحد به جای کابل از سیم استفاده شده که در مسیرهای طولانی احتمال آسیب سیم ها و گسستگی رشته ها وجود دارد
۸- عدم استفاده از شینه ترمینالی نول و شینه ترمینالی ارت.
۹- نسبت قطر لوله به دسته سیم ها و کابل ها ۱٫۳ (یک ممیز سه دهم) رعایت نشده.
۱۰- سیم کشی قبل از اتمام نازک کاری و گچ کاری انجام شده.
۱۱- برای سیستم اعلام حریق از سیم معمولی (به جای کابل مقاوم در برابر حریق) استفاده شده.
۱۲- برای انباری ها (در ساختمان ۵طبقه و بیشتر) لوله کشی اعلام حریق انجام نشده و نازک کاری و گچ کاری پایان یافته.
۱۳- پریز محوطه حیاط و بام حفاظت نفوذ غبار و آب (آی پی) ندارد.
۱۴- سیم نول و ارت باید همراه فاز داخل لوله های روشنایی کشیده شود که در بسیاری از موارد به اشتباه سیم نول را جدا از سیم فاز به سمت انشعابات روشنایی می کشند و این از اشتباهات مرسوم در اجرای تاسیسات برقی ساختمان است.
۱۵- به اشتباه سیم ارت برای روشنایی نمی کشند.
۱۶- به اشتباه مقطع سیم نول و ارت را نصف فاز می گیرند.
۱۷- استفاده از لوله خرطومی نامرغوب و خودسوز و غیر استاندارد
۱۸- عدم اجرای همبندی اصلی سیستم ارت با اسکلت سازه ساختمان.
۱۹- کابل آسانسور به غلط چهار رشته (بدون هادی حفاظتی) مورد استفاده قرار گرفته
تاسیسات برقی ساختمان و اشتباهات مرسوم اجرایی
۲۰- برای موتورخانه آسانسور دتکتور در نظر گرفته نشده و بعدا به ناچار از زون غیرمرتبطی انشعاب گرفته می‌شود.
۲۱- برای تاسیسات برقی ساختمان پریز پکیج در محل نامناسبی کار گذاشته شده(زیر پکیج نصب نشود که احتمال نشت آب و برقگرفتگی دارد).
۲۲- برای برق‌رسانی به چراغ‌های نقطه‌ای موسوم به هالوژنی از سیم یا لوله نامناسب استفاده شده(حداقل سیم یک و نیم میلی متر مربع باید باشد).
۲۳- آژیر اعلام حریق طبق مبحث سه باید حداقل یک عدد در هر طبقه نصب شده و باید حداقل دو مدار آژیر اجرا شود که در صورت قطع احتمالی یکی، دیگری باقی بماند. برای هر طبقه حداقل یک شستی اعلام حریق باید نصب شود که نصب نمی شود.
۲۴- لوله های فضای آزاد (بام و حیاط) از نوع پی وی سی اجرا می شود که زیر نور خورشید خشک و شکننده می شود (لوله فولادی ارت شده جایگزین آن شود).
۲۵- در اتاق خواب سه در چهار حداقل چهار پریز نیاز است که به اشتباه، حداکثر یک یا دو پریز نصب می شود.
۲۶- بدون نقشه اجرایی کار انجام می شود که از اشتباهات مرسوم در اجرای تاسیسات برقی ساختمان است.
۲۷- آدرس‌دهی کابلهای آنتن مرکزی انجام نمی شود و از پریزهای انتهایی آنتن بجای پریز میانی آنتن استفاده می شود. همچنین آدرس دهی مدارها یا کلیدهای مینیاتوری تابلو برق ها انجام نشده.
۲۸- سیم فاز به روزنه سمت چپ پریز متصل شده (فاز باید به روزنه راست وصل شود)
۲۹- لوله مورب در دیوار مجازنیست.
۳۰- برای کولر آبی در بام کلید ایزولاتور سه پل یا چهار پل (چند قطبی) نصب نشده و در نتیجه حین سرویس خطر برق گرفتگی ایجاد می کند.
